Ik heb een nieuwe woning!

Het is eindelijk zo ver! Ik ga mijn studentenleven permanent achter mij laten. Want... Ik heb een zelfstandige woning kunnen krijgen via de woningbouwvereniging! Bizar genoeg was het mijn aller eerste bezichtiging. Ik was nummer negen van de in totaal 15 kandidaten die waren uitgenodigd. Niet iedereen was op komen dagen. En ja hoor, omdat mijn voorgangers toch verder wilde kijken naar andere woningen bleef ik over. Ik stond te trillen als een rietje. Dit had ik niet zien aankomen!
Het is een super mooie 3 kamer woning met ruim balkon op de 3e etage in Oegstgeest. In totaal zo'n 75m2 leefruimte. (nieuw kostenplaatje volgt nog)

Inmiddels ben ik hard aan het klussen want het was nogal een kale bedoeling. Geen vloer, en een lelijk behangetje.. (bleh). Nee, dit had even een flinke make-over nodig. Een groot deel is inmiddels geverfd en mijn broer zal dit weekend laminaat gaan leggen in de woning.
Ook heb ik nog geen wasmachine, koelkast, gasfornuis.. En wil ik een nieuw (groot) bed, eettafel, gordijnen etc. Dit gaat een flinke aanslag worden op mijn spaarcentjes!

Pffff.. wat komt er veel op je af met zo'n verhuizing. Nu begrijp ik wel waarom dit op nr 1 staat qua stressmoment. Maar ik probeer het stapje voor stapje aan te pakken en dan zal ik op 1 september over moeten naar mijn nieuwe huis. Want als het goed is heb ik een nieuwe bewoner voor mijn kamer gevonden die weer per 1 september in mijn oude kamer gaat.

Hou jullie op de hoogte!

De volgende stap: weg uit je studentenkamer

In 2010 heb ik het ouderlijk huis verlaten om op kamers te gaan wonen in de stad Leiden. Na lang zoeken, hospiteren etc vond ik een prachtige kamer in het midden van het centrum. Voor 30m2 op de eerste etage betaal ik momenteel 530 euro. Ik deel de badkamer en een dakterras van 25m2 met twee huisgenoten.
Inmiddels ben ik 28 jaar oud en ben ik mijn huisgenoten een beetje zat. Deze zijn een stuk jonger dan ik en zitten nog volop in het studentenleven. Dus om een lang verhaal kort te maken; ik ben op zoek naar een nieuwe zelfstandige woning in de omgeving van Leiden.

Stichting werkende Jongeren Leiden (SWJL)
Sinds 1 jaar en 4 maanden sta ik ingeschreven bij deze stichting speciaal voor jongeren in Leiden. Je kan je inschrijven tot je 28e jaar en tot je 30e jaar kan je een woning accepteren. Heb je een woning geaccepteerd dan mag je daar maximaal tot je 35e jaar in blijven wonen. Daarna maak je plaats voor nieuwe werkende jongeren.
Sinds kort heb ik twee woningen aangeboden gekregen maar helaas voldeden ze niet aan mijn verwachtingen dus heb ik ze afgewezen. Het is een kwestie van afwachten wat er nog meer vrijkomt de komende maanden.

Sociale woningbouwvereniging Woonnet Rijnland
Ik sta sinds 2010 ingeschreven en voor woningen buiten Leiden heb ik een redelijk hoge positie qua inschrijvingswaarde. Voor een woning in het centrum moet je ongeveer 10 jaar ingeschreven staan geloof ik. Af en toe reageer ik op een leuke woning om te kijken hoe het staat met mijn positie op de wachtlijst.

TIP: Schrijf jezelf in op je 18e!! Helaas heb ik dit pas veel later gedaan... Het kost je maar 10 euro per jaar.

Particulier/ makelaars
Via Funda bekijk ik regelmatig appartementen. Helaas zijn deze appartementen ontzettend duur.. en moet je via de makelaar bemiddelingskosten betalen en ook nog voldoen aan strenge inkomenseisen. Meestal moet je bruto inkomen 3x de huur bedragen. Voor mij betekend dit max 700 euro huur. Maar in het centrum van Leiden betaal je al gauw 800 euro voor een beetje appartement.

Kopen
Ik zou wel graag willen kopen uiteindelijk maar voordat ik een vast contract heb bij mijn huidige werkgever heb ik nog weinig kans op een hypotheek..
Mocht ik een vast contract hebben dan ga ik mij verder verdiepen in dit onderwerp. Mijn ouders hebben ook aangegeven mij eventueel financieel te willen helpen bij het kopen van een eigen huis. Dus voor de toekomst is dit zeker een optie!

Hoe zijn jullie aan jullie eerste (zelfstandige) woning gekomen?

Barbecue!

Aanstaande vrijdag staat er bij mij een barbecue gepland op mijn (gedeelde) dakterras. Normaliter organiseer ik trouw elk jaar zo'n barbecue voor mijn vrienden maar vorige zomer is het er niet van gekomen helaas.
Des te leuker om het dit jaar weer te mogen organiseren. Ook al komt er toch best wel weer wat bij kijken. De barbecue zelf, heb ik inmiddels weer afgestoft en die staat weer klaar om aangestoken te worden. Er zijn in totaal 9 mensen aanwezig en het liefste haal ik niet te veel eten in huis.. Maar dat blijft altijd een uitdaging! Meestal ben ik 'bang' dat er te weinig is maar vaak zit iedereen na zo'n avond bommetje vol en blijft je koelkast nog volstaan met restjes. Nu vind ik dat qua drank niet zo heel erg omdat je dat lang kan bewaren maar eten weggooien vind ik heel vervelend.

Wat ga ik morgen allemaal halen?
- Hamburgers, worsten, gamba's en satestokjes
- Stokbrood met satesaus, knoflooksaus en kruidenboter
- Ingrediënten voor bruchetta en couscoussalade met heel veel groente en kruiden
- Frisdrank, bier en wijn
- Alles voor een heerlijk toetje! Namelijk een zomerse aardbeien tiramisu :)
- Bordjes en bestekjes (glazen heb ik dan weer volop in huis)
- Kolen voor in de barbecue

Meestal is zo'n barbecue toch wel een aanslag op je budget maar af en toe mag je best een uitzondering maken. Dit doe ik ook maar een keer per jaar :) Nu het mooie weer nog even terug wensen en ik ben helemaal klaar voor vrijdag!

Organiseren jullie weleens een barbecue? ( Tips zijn welkom ;)

paycheck to paycheck?

Afgelopen weekend werd een gezellige stapavond georganiseerd met collega's in de stad. Ik sprak een paar dagen later een collega aan die ik had gemist tijdens deze avond. Wat bleek? Haar salaris was nog niet binnen en ze had daarom geen geld om mee te gaan stappen. Voor mij een situatie die ik niet herken. Dit heeft me aan het denken gezet. Hoeveel mensen leven van 'paycheck to paycheck'? oftewel; van salaris naar salaris leven.

Na wat onderzoek op het internet kwam ik erachter dat zo'n 40% van alle huishoudens een te kleine financiële buffer heeft in Nederland. Deze mensen hebben dus moeite met onverwachte uitgaven en zullen dan ook soms 'nee' moeten zeggen tegen extra uitgaven.
Zelf realiseer ik me dan meteen dat ik me in een luxe positie bevindt, want ik heb nog nooit zonder geld gezeten waardoor ik een activiteit echt moest afwijzen bijvoorbeeld.

Hoe komt het dat ik dit nooit heb meegemaakt?
Op de eerste plaats heb ik van mijn ouders een potje met geld meegekregen (destijds voor de studie) waar ik nu nog een deel van over heb. Daarnaast heb ik een vast fulltime salaris met lage kosten.
Maar voornamelijk ben ik altijd heel bewust omgegaan met mijn geld en heb ik het in mijn ogen nog nooit over de balk gesmeten. Ik probeer mijn totale kosten onder mijn inkomsten te houden met een ruime buffer om te kunnen sparen of om leuke dingen mee te doen. Dit heeft erin geresulteerd dat ik best een aardig centje op de bank heb staan inmiddels.

Het lijkt mij behoorlijk stressvol om aan het einde van de maand geld tekort te komen. Vooral als je moeite hebt met plannen. De angst dat de auto stukgaat, of de wasmachine.. omdat die niet zomaar even vervangen kan worden. Of de sociale druk om altijd maar mee te doen aan uitjes en etentjes. Nee zeggen is dan natuurlijk gewoon niet leuk.
Iedereen weet dat een financiële buffer nodig is, maar in de praktijk blijkt toch dat veel mensen dit nauwelijks hebben.

Hebben jullie altijd een buffer of leven jullie ook van salaris naar salaris?

Hallo iedereen!

Naar aanleiding van de 22e verkiezing van de 'Handigste studentenblogs' ben ik weer gaan kijken op mijn blog. Want ik zag 'bespaarstudent' ineens in de lijst staan op nummer 24 :)
Toen ik begon met mijn blog was ik heel actief en nu is het al bijna weer een jaar geleden dat ik mijn laatste bericht schreef.
Wat een heerlijk studentenleven heb ik gehad als ik er nu op terug kijk! en het is waar wat iedereen tegen je zegt: dat je je pas realiseert hoe lekker je studentenleven is als je fulltime werkt ;)

Ben ik nog bezig met besparen en consuminderen?

Ja zeker! alleen niet meer zo fanatiek als vroeger. Als student moet je bijna wel rustig aan doen natuurlijk. Wanneer je fulltime werkt heb je veel minder tijd om geld uit te geven.... en ten tweede krijg je voor het eerst in je leven een volledig salaris :) WOW!

Wat is er ondertussen allemaal gebeurd?

Na mijn afstuderen heb ik een jaar gewerkt bij een ontzettend leuk en gezellig bedrijf! Helaas mocht ik na een jaar niet meer blijven wegens bezuinigingen.. Dus moest ik haastig op zoek naar iets anders..
Dit is heel erg tegengevallen en ik ben ruim 6 maanden werkloos geweest. (de tijd gaat sneller dan je denkt) Gelukkig had ik in deze periode recht op een WW uitkering, ook al was dit totaal geen vetpot (830 per maand). Maar ik was blij met elke vorm van inkomsten natuurlijk.
Gelukkig mag ik aanstaande donderdag weer aan de slag bij een nieuw bedrijf in Leiden. Lekker om de hoek! Super spannend natuurlijk wel, ergens opnieuw beginnen en jezelf bewijzen maar na al die maanden thuis zitten wil je heel graag weer aan de slag.

Mijn auto is in november de APK niet doorgekomen dus ben ik al een tijdje auto-loos. Wat mij overigens prima bevalt! Met mijn nieuwe baan hoef ik maar 15 min te fietsen en met de zomer op komst is dat ook zeker geen straf. Bovendien hebben mijn ouders twee auto's en mijn vriend ook (terwijl hij naar zijn werk kan lopen ;) Dus mocht het nodig zijn dan kan ik altijd wat regelen.

Afgelopen zomer heb ik met heel veel moeite een punt gezet achter mijn relatie van 8 jaar.
Nu ik een dagje ouder wordt richt ik mij veel meer op de toekomst. Ik was 20 toen wij elkaar leerden kennen en dan heb je meer een instelling van 'lang leven de lol' i.p.v. 'wil ik dit over 20 jaar nog steeds'?
Ik ben iemand die toch wel bang was om alleen te zijn en daarom was het moeilijk om de beslissing te nemen (ondanks dat ik eigenlijk niet meer gelukkig was). Maar ik ben nu ontzettend blij dat ik deze beslissing voor mijzelf heb gemaakt!